Kom in gesprek over
pedofiele gevoelens

Pedofilie.nl is er voor en dóór mensen met pedofiele gevoelens die snappen dat seksueel contact met kinderen niet kan.

Pedofilie in het heel kort

Een pedofiel valt op kinderen vóór de puberteit

Iemand die op jongeren valt of een relatie heeft met een groot leeftijdsverschil is nog geen pedofiel.

Pedofiele gevoelens zeggen niets over iemands gedrag

Een pedofiel hoeft geen misbruikpleger of kijker van beelden daarvan te zijn.

Pedofiele gevoelens kies je niet en lijken niet te verdwijnen of te veranderen

Met pedofiele gevoelens zul je waarschijnlijk moeten leren leven. Hoe je je gedraagt blijft jouw verantwoordelijkheid.

Gemiddeld zit op elke middelbare school een klasje leerlingen met pedofiele gevoelens

Pedofielen ontdekken hun gevoelens vaak al als puber. Naar schatting valt 1 à 2% van de mannen op kinderen.

Wie is Pedofilie.nl?

Pedofilie.nl zet zich in voor mensen met pedofiele gevoelens, die begrijpen en respecteren dat seksueel contact met kinderen niet kan. Ons team van vrijwilligers bestaat uit mensen met pedofiele gevoelens en een aantal zorgprofessionals die onze missie steunen.

Pedofilie.nl is in 2004 opgericht met als doel om door informatie en steun de afstand tussen pedofielen en de rest van de samenleving te verkleinen.

Meer vragen over ons? Mail info@pedofilie.nl

Uitgelicht

Peter Pannekoek’s show DNA: je even niet alleen voelen

Peter Pannekoek’s show DNA: je even niet alleen voelen

Pedofilie.nl zag Peter Pannekoek’s show DNA, waarin hij vertelt over zijn leven als alleenstaande man. Als de eindeloze gesprekken van zijn vrienden over hun kinderen beginnen te irriteren, appt hij hen ’s nachts met de vraag: “Heb je nog wat foto’s van je kinderen voor me?”. Dan slaat hij een brug naar pedofilie, met als rode draad: leef je eens in in een ander.

Waarom en hoe wij praten over pedofilie

Pedofiele gevoelens zijn taboe. En dat is eigenlijk best wel raar. Want telkens blijkt dat kunnen praten over seksualiteit gezonder én veiliger is. Je zou daarom zeggen dat juist bij pedofiele gevoelens, waar je bijna niets mee kan, praten nóg belangrijker is! Dus laten we het er over hebben.

Voorlichting

Pedofilie.nl geeft online, via lezingen en aan zorgprofessionals uitleg over wat pedofilie is en hoe je ermee om kan gaan.

Veelgestelde vragen over pedofilie

Pedofilie is een seksuele voorkeur voor kinderen die nog geen puber zijn. Als je ouder bent dan 16 jaar en je je langer dan een half jaar sterk aangetrokken voelt tot kinderen van brugklasleeftijd of jonger, mag je spreken van pedofilie.

Pedofilie kent vaak ook een emotionele kant zoals verliefdheid. Pedofilie zegt nog niets over je gedrag: veel pedofielen plegen geen seksueel misbruik.

Het is onduidelijk hoe een pedofiele voorkeur ontstaat. Vanuit hersenonderzoeken zijn er aanwijzingen dat het al voor de geboorte zou vastliggen. Een pedofiele voorkeur is geen keuze en lijkt niet te kunnen veranderen. Het zegt niets over je opgroeien, geweten of gedrag. Pedofielen ontdekken hun gevoelens vaak tijdens de puberteit, waar verliefdheid bij kan komen kijken.

Pedofielen ervaren hun voorkeur daarom wel als (deel van) hun geaardheid: de aard van hun seksuele aantrekking. Je kan bijvoorbeeld een 45-jarige man hebben die zijn hele leven vooral verliefd kan worden op meisjes van 9 à 12 jaar oud, in plaats van vrouwen. Zijn geaardheid alleen “hetero” noemen zou zijn seksuele voorkeur dan onvoldoende beschrijven. Zijn geaardheid is ook pedofiel.

Sommige mensen vinden dat je pedofilie geen geaardheid mag noemen, omdat een geaardheid voor hen iets is wat je ook altijd in de praktijk moet mogen beleven met een partner. Voor een pedofiel en een kind geldt dit natuurlijk niet, omdat hun machtsverschil te groot is. Daarom is zulk contact verboden. Maar het woord “geaardheid” beschrijft oorspronkelijk enkel tot wie je je aangetrokken voelt, los van wat je daar (niet) mee doet. Je geaardheid wordt niet bepaald door wat je doet, maar door wat je voelt.

Als pedofiel kan je ook de diagnose pedofiele stoornis krijgen, maar dat hoeft niet. Volgens de DSM 5, een belangrijk handboek van de psychiatrie, moet je dan zelf erg last hebben van je pedofiele voorkeur óf vanuit die voorkeur dingen doen die schadelijk kunnen zijn. Als hier geen sprake (meer) van is, dan ben je nog wel pedofiel maar heb je geen pedofiele stoornis (meer).

De pedofielen achter Pedofilie.nl in elk geval niet. Kinderen zijn ook als het pubers zijn minder ontwikkeld dan volwassenen, waardoor contact tussen hen ongelijkwaardig is. Een kind vertrouwt op volwassenen voor een veilige omgeving. Uitbuiting en misbruik horen daar niet bij. Dit is waarom de wetgever volwassenen en kinderen soms met wetten uit elkaar houdt. Bijvoorbeeld wanneer het gaat over seks, maar ook in werksituaties. Het risico op uitbuiting en misbruik door volwassenen is dan te groot. Pedofilie.nl is het hier mee eens.

Er zijn mensen die wel overtuigd zijn dat kinderen veilig seksueel contact zouden kunnen hebben met volwassenen, als er in hun ogen sprake zou zijn van genoeg voorlichting en openheid. Vroeger werd dit idee in Nederland uitgedragen door de (nu verboden) Vereniging Martijn. Pedofilie.nl gelooft hier niet in en vindt het ook niet eerlijk om op die manier zoveel verantwoordelijkheid van het kind te vragen om zich te verdedigen tegen mogelijk seksueel geweld. Je kindertijd zou niet te ingewikkeld en riskant moeten zijn.

Nee. Pedofilie kan niet verboden zijn, omdat het gaat over een gevoel: tot wie je je aangetrokken voelt. Het is nooit verboden om bijvoorbeeld verliefdheid te voelen.

Hoe je je gedraagt kan natuurlijk wel verboden zijn, zoals het plegen van seksueel kindermisbruik of het bekijken van beelden daarvan.

Een dader van seksueel kindermisbruik kan een pedofiele voorkeur hebben, maar uit onderzoek blijkt dit meestal niet zo te zijn. Zulke daders plegen misbruik vooral door combinaties van bijvoorbeeld de gelegenheid die er is (sekstoerisme, impulsiviteit), anti-sociale neigingen (wraak, macht) en onder invloed van middelen (alcohol, drugs). Veel plegers van seksueel kindermisbruik zijn ook zelf nog minderjarig.

Uit het rapport Op Goede Grond van de Nationaal Rapporteur blijkt dat gemiddeld 80% van de Nederlandse verdachten van seksueel kindermisbruik geen pedofiele voorkeur heeft.

Chronofilie is een parapluwoord voor alle seksuele voorkeuren (-filie) gericht op bepaalde leeftijden (chrono-). De meeste mensen zijn teleiofiel: ze vallen op volwassenen. Maar sommige mensen vallen vooral op kinderen, zoals pedofielen en hebefielen. Weer anderen vallen vooral op volwassenen van middelbare leeftijd (mesofiel) of senioren (gerontofiel).

Hebefilie is een seksuele voorkeur voor beginnende pubers, meestal rond de 11 tot 14 jaar oud. Dit is anders dan pedofilie, wat gaat over een voorkeur voor kinderen die nog geen puber zijn. Iemand kan tegelijk hebefiele én pedofiele gevoelens hebben. Het kan daarnaast dezelfde problemen geven. In de praktijk wordt er daarom vaak geen onderscheid gemaakt. Op Pedofilie.nl ben je, ondanks onze naam, altijd welkom te praten over deze gevoelens in onze chat. Een voorbeeld van een hebefiel is de hoofdfiguur uit het bekende boek Lolita.

Virtuele kinderporno is nep kinderporno. Het gaat dan bijvoorbeeld om kinderporno waarbij nooit een echt kind is misbruikt, omdat het een getekende fantasie is. De politie treft soms ook beelden aan van echte kinderen die door beeldbewerking seksueel zijn geworden. Ook dit wordt soms virtuele kinderporno genoemd.

Virtuele kinderporno is in Nederland verboden als de rechter vindt dat het er realistisch uitziet. Dit is omdat de wetgever absoluut zeker wil weten dat een kind nooit seksueel uitgebuit wordt, ook als dat achteraf is gebeurd door beelden te bewerken met de computer of bijvoorbeeld via een pornografisch schilderij.

Als je pedofiele gevoelens niet iets eenmaligs zijn en meer lijken op een voorkeur, dan is dat waarschijnlijk niet mogelijk. Net zoals je pedofiele gevoelens niet kiest, kan je ook niet kiezen ze niet te hebben. Gelukkig kun je wel leren deze gevoelens zo in het dagelijks leven te passen dat je toch een fijn leven kunt hebben. Zowel contact met gevoelsgenoten als professionele hulp kan hierbij helpen.